Αν δεν ήταν ήδη γεγονός, δύσκολα κάποιος θα πίστευε πως ένας άνθρωπος και μάλιστα Έλληνας ή για να είμαστε ακριβέστεροι Ελληνίδα, θα κατάφερνε έναν τέτοιον άθλο αντοχής! Ήταν το μεσημέρι της 31ης Μαΐου φέτος (2024) όταν η Ασημίνα Ιγγλέζου έκανε τα τελευταία της βήματα σε υψόμετρο 5100 μέτρων (!) προς την νοητή γραμμή του τερματισμού, ενός αγώνα με τερατώδη, κολοσσιαία χαρακτηριστικά, στην οροσειρά των Ιμαλαΐων.
Μόλις συμπλήρωνε 1600 χιλιόμετρα διαδρομής στα μονοπάτια του Νεπάλ, έχοντας διασχίσει σε 50 ημέρες την εμβληματική οροσειρά από δύση σε ανατολή, αφού σε αυτό το χρονικό διάστημα είχε καλύψει και 93000 μέτρα ανήφορων, που με πιο κατανοητούς όρους είναι σαν κάποιος να ανεβαίνει και να κατεβαίνει 11 φορές το Έβερεστ! Όλα αυτά δεν περιγράφουν μια μοναχική διάσχιση, όπως συνηθίζεται για εγχειρήματα μιας τέτοιας τάξης μεγέθους αλλά για έναν αγώνα με 26 συμμετοχές αθλητών από όλον τον κόσμο, από τους οποίους μόνο οι μισοί κατάφεραν στο τέλος να φτάσουν στον τερματισμό έχοντας καλύψει το σύνολο της διαδρομής του αγώνα.
Η Ασημίνα πέρασε στην κυριολεξία δια πυρός και σιδήρου την απόσταση και τον χρόνο που απαιτήθηκε για να φτάσει στον πολυπόθητο τερματισμό του Great Himal Race, του μεγαλύτερου αγώνα ανθρώπινης αντοχής στον κόσμο, του αγώνα που δίκαια φαίνεται από το διάστημα! Αρρώστιες, τραυματισμοί, στερήσεις κάθε είδους, υποσιτισμός, αβιταμίνωση, κακώσεις σε όλο το μυϊκό σύστημα στο σώμα της, ήταν τα «παράσημα» που καρφίτσωσε στο στήθος αυτές τις 50 ημέρες. Τίποτα όμως δεν στάθηκε δυνατόν να τη σταματήσει από αυτήν την τρελή κούρσα ανάμεσα σε βουνά και χαράδρες στα Ιμαλάια.
Με ένα σακίδιο αρκετών κιλών καθημερινά στην πλάτη, με 8, 10 ή και παραπάνω ώρες κούρσας καθημερινά και σε υψόμετρα από 400 μέτρα στις υγρές ζούγκλες μέχρι τα σχεδόν 6000 μέτρα διασχίζοντας παγετώνες και κάθετες πλαγιές που εκτοξεύουν πέτρες σε κάθε κατηφορική κατεύθυνση, η Ασημίνα κράτησε την αποφασιστικότητά της άσβεστη ενάντια σε κάθε αρνητική πιθανότητα, που δημιουργούσαν οι συνθήκες τριγύρω αλλά και μέσα της. Τραυματισμοί, ασθένειες, πείνα, δίψα και η απόλυτη καταπόνηση δεν την πτόησαν από το να συνεχίζει καθημερινά, όσο κι αν ακόμα και η πλοήγηση μέσα σε ένα χαοτικό περιβάλλον ήταν από μόνο του ένα ακόμα πρόβλημα, τεραστίων διαστάσεων κι αυτό!
Ας πάμε όμως λίγο στους αριθμούς, γιατί αυτοί είναι που αποκαλύπτουν την πραγματική αλήθεια στον κόσμο του αθλητισμού και των αγωνιστικών προσπαθειών γενικότερα. Να διευκρινίσω και πάλι, πως η Ασημίνα συμμετείχε σε αγώνα, καθώς αυτό προσδίδει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην προσπάθεια της ίδιας αλλά και των συναθλητών της. Η διαφορά εντοπίζεται στο γεγονός ότι υπήρχε καθημερινά μια εκκίνηση, στην οποία όποιος δεν μπορούσε να σταθεί, θα έπρεπε είτε να καλύψει τη διπλάσια απόσταση στον μισό χρόνο, την επόμενη μέρα, είτε διαφορετικά, να είναι αναγκασμένος να ξαναβρεί τον αγώνα σε κατοπινό του στάδιο χρησιμοποιώντας μηχανοκίνητο μέσο (αυτοκίνητο) άρα να χάσει την ιδιότητα του αθλητή που κάλυψε το σύνολο της διαδρομής. Η Ασημίνα σε πολλές περιπτώσεις για εκείνην, χρειάστηκε να «σφίξει δόντια» και να σταθεί όλες τις μέρες στην εκκίνηση, όσο κι αν την ταλαιπωρούσαν ασθένειες ή τραυματισμοί.
Στην τελική κατάταξη μετά από 50 αγωνιστικές ημέρες (ετάπ), υπολογίζοντας τους καθαρούς αγωνιστικούς χρόνους στις ημέρες που ήταν κοινές για το σύνολο των αθλητών -είχε πραγματοποιήθηκε μια πρόσκαιρη διάσπαση στα δύο των αθλητών για διάστημα μιας εβδομάδας- η Ασημίνα κατέλαβε την 11η θέση ανάμεσα σε 13 τερματισμούς (26 οι εκκινήσεις) στη γενική κατάταξη και την 1η ανάμεσα στις δύο γυναίκες που κατάφεραν να καλύψουν το σύνολο της διαδρομής. Το αγωνιστικό κομμάτι περιλάμβανε 1600 χιλιόμετρα και 93.000 μέτρα ανάβασης σε 50 ημέρες, το σύνολο όμως αν υπολογιστούν και οι πορείες πρόσβασης στην εκκίνηση και αποχώρησης από τον τερματισμό όπως και οι μη αγωνιστικές ημέρες, περιλάμβανε 1780 χιλιόμετρα και 99.000 μέτρα ανάβασης σε 58 ημέρες, κάτι που δεν πρέπει να παραβλεφθεί!
Τα σπουδαιότερα επιτεύγματα για εκείνη, που προκύπτουν από αυτό το κατόρθωμα του τερματισμού στο GHR, είναι ότι γίνεται η πρώτη Ελληνίδα (Έλληνας πολίτης γενικότερα, είτε άντρας είτε γυναίκα) που τερματίζει:
- Έναν αγώνα ανθρώπινης αντοχής τόσο μεγάλου μεγέθους (τετραψήφιος αριθμός χιλιομέτρων)
- Έναν αγώνα τόσο μεγάλο σε φυσικό περιβάλλον γενικότερα (βουνά, ζούγκλες, έρημοι, χιόνια)
- Έναν αγώνα τόσο μεγάλο, που εντάσσεται στην κατηγορία των αγώνων Trail Running. Ο συγκεκριμένος αγώνας (Great Himal Race) είναι και ο μεγαλύτερος αγώνας ανθρώπινης αντοχής που διοργανώνεται παγκόσμια!
- Τον συγκεκριμένο αγώνα (Great Himal Race) που πραγματοποιήθηκε φέτος για 2η φορά στην ιστορία του (πρώτη το 2017)
- Μια αγωνιστική προσπάθεια ανθρώπινης αντοχής εν γένει (σε οποιοδήποτε περιβάλλον ή πεδίο) τέτοιας τάξης μεγέθους
- Τη διαδρομή του “Great Himalaya Trail” με την ευρεία της έννοια, η οποία αποτελεί και τον βασικό σκελετό της διαδρομής του “Great Himal Race”, του αγώνα που συμμετείχε.
Επίσης, μια ακόμα αξιοσημείωτη επιτυχία για την Ασημίνα, είναι το γεγονός ότι μετά τον τερματισμό της, γίνεται πλέον εκείνη η γυναίκα που κατέχει την γρηγορότερη επίδοση διάσχισης/αγώνα του ορεινού Νεπάλ με κατεύθυνση Δύση-Ανατολή! Να σημειωθεί ότι η διάσχιση της χώρας μέσω της οροσειράς έχει δυνητικά αμφίδρομο χαρακτήρα, είτε από Δύση σε Ανατολή είτε και το αντίθετο, αφού το Νεπάλ είναι μια μακρόστενη λωρίδα γής, απλωμένη σε πλάτος.
Η διάσχιση των Ιμαλαΐων του Νεπάλ και το Great Himalaya Trail
Θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω μερικές μόνο λεπτομέρειες για την υπόθεση των πεζοπορικών εν γένει διασχίσεων των Ιμαλαΐων, με αγωνιστικό χαρακτήρα ή χαρακτήρα περιπέτειας-εξερεύνησης. Η ιδέα της κατά μήκους διάσχισης της μεγαλύτερης οροσειράς του πλανήτη προέκυψε τον 20ο αιώνα, όταν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποιοι ορειβάτες αποφάσισαν να εξερευνήσουν την οροσειρά χωρίς να έχουν σκοπό να ανέβουν κάποια συγκεκριμένη κορυφή! Αυτές θεωρούνται και οι πρώτες απόπειρες ορεινής διάσχισης στην οροσειρά. Οι πρώτες καταγεγραμμένες προσπάθειες διασχίσεων ταχύτητας από ανθρώπους της περιπέτειας ή ακόμα και δρομείς ήρθαν στην δεκαετία του 1980, όταν ο κλασσικός αθλητισμός χάρισε έμπνευση σε πρωτοπόρους, που τόλμησαν να προσομοιώσουν τις συνθήκες αγώνων αντοχής στο περιβάλλον των Ιμαλαΐων. Μια από τις πρώτες διασχίσεις αθλητικού ύφους, ήταν η διάσχιση “Trans Nepal Himalaya” του 1994 από τους Γάλλους Bruno Poirier και Paul-Eric Bonneau, οι οποίοι εντόπισαν την προσπάθεια τους στα όρια του Νεπάλ, τρέχοντας σε 42 ημέρες μια απόσταση 2000 χιλιομέτρων και 55.000 μέτρων ανάβασης, από την Ανατολή στη Δύση. Ο ένας από τους δύο τους, ο Bruno Poirier, κράτησε στη συνέχεια την επαφή του με τον φυσικό χώρο των Ιμαλαΐων και είναι ο διοργανωτής του Great Himal Race, στον οποίο συμμετείχε η Ασημίνα. Να σημειωθεί ότι ο Poirier συμμετέχει και ο ίδιος ως αθλητής στους αγώνες που διοργανώνει.
Το 2002 με το τέλος ενός βραχύβιου εμφυλίου πολέμου στο Νεπάλ, που κόστισε το κλείσιμο των μονοπατιών για λόγους ασφάλειας, ο Βρετανός Robin Boustead επισκέπτης της οροσειράς, ζώντας και ο ίδιος για χρόνια στο Νεπάλ, άρχισε να σχεδιάζει στους χάρτες αλλά και στο πεδίο, οργώνοντας την οροσειρά προκειμένου να δημιουργήσει μια συρραφή μονοπατιών που θα αποτελούσαν στο μέλλον μια ενιαία διαδρομή. Αυτό που γεννήθηκε το 2008 και ονομάστηκε Great Himalaya Trail, ήταν το όραμα του δημιουργού του, προκειμένου να δοθούν κίνητρα σε πεζοπόρους κυρίως για να διασχίσουν το Νεπάλ με έναν περιπετειώδη τρόπο, από ορεινά περάσματα, παγετώνες, κοιλάδες και φυσικά μέσα από το δίκτυο των μονοπατιών που διασχίζουν την ορεινή χώρα εδώ και αιώνες και εξυπηρετούν τις ανάγκες των ντόπιων στις μετακινήσεις τους. Στη διαδρομή του Great Himalaya Trail βασίστηκε στο μέγιστο δυνατό βαθμό και η διαδρομή του αγώνα Great Himal Race (ξεκάθαρη η εννοιολογική σύνδεση και της ονομασίας του αγώνα).
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων που τηρεί το πρακτορείο αποστολών Himalayan Adventure Labs στο Κατμαντού, υπάρχουν πλέον περίπου 120 διασχίσεις του Great Himalaya Trail. Από αυτές, οι 11+13=24 αφορούν τους αθλητές του Great Himal Race του 2017 (11) και του 2024 (13) και μία από αυτές τις θέσεις, η μοναδική ελληνική, είναι φυσικά αυτή της Ασημίνας Ιγγλέζου.
Η προσπάθεια της Ασημίνας έγραψε μια σελίδα στο ελληνικό trail running και είναι βέβαιο ότι θα δώσει το έναυσμα σε αρκετούς από την ελληνική trail κοινότητα να δοκιμάσουν κι εκείνοι τις δυνάμεις τους με κάποιο τρόπο στην εμβληματικότερη οροσειρά του πλανήτη.
